.
Gdy w sierpniu 1914 roku rozgorzała
Pierwsza Wojna Światowa , Polacy żyjący z dala od kraju zajęli się
organizowaniem pomocy. Organizacje polskie w Ameryce nie widziały
szans na odzyskanie niepodległości, lecz dążyły do nieugiętej walki
z zaborcami. Stany Zjednoczone jako państwo neutralne pilnie strzegło
swojej neutralności, dlatego nie można było liczyć na jego pomoc. Wobec
tej sytuacji organizacje polonijne postanowiły złączyć się na początku
pod hasłem niesienia pomocy rodakom dotkniętym przede wszystkim głodem
i innymi nieszczęściami jakie niesie wojna.
18 lipca 1917 roku na spotkaniu przedstawicieli
towarzystw z Bostonu i okolic, po wysłuchaniu informatora od bieżących
spraw, skautmistrza przy sokolstwie pana Zauchy, z inicjatywy X-go Okręgu
Sokołów Polskich z Bostonu, którego Prezesem był Jan Romaszkiewicz,
późniejszy Prezes Związku Narodowego Polskiego, postanowiono powołać
Komitet Obywatelski. Ten dzień był początkiem pracy polonii bostońskiej
i jej okolic nad zorganizowaniem ochotników do Armii Polskiej. Zebraniu
przewodniczył znany z pracy w sokolstwie Jan Sokołowski. W skład
tymczasowego zarządu weszli:
Dr Bogusz Wlazło - Prezes
C. Kotarski - v-ce Prezes
St. Luter - sekretarz
K.Powicki - kasjer
K. Nawrocki - zastępca sekretarza
Dyrektorzy: St. Dycjan, J.Socha,
J.Dąbrowski, J.Kowalewski, M. West.
Zarząd ten czuwał nad wszystkim,
co mogło by przyspieszyć sprawę werbunku do armii. W dniu Dziękczynienia
Ignacy Paderewski na spotkaniu z polonią bostońską apelował:
"Kto młody, zdrów, silny i wolny
do szeregu - na wroga
w kim nie wygasła wdzięczność
dla przodków do szeregu, do broni
kto prawy Polak, a nie tchórz,
kto nie ma obowiązków rodzinnych, do szeregu, do broni!"
Komitet Obywatelski z całą powagą
przyjął rozkaz wydany przez Zarząd Sokolstwa dnia 27 września 1917
roku; Do broni - na Niemce, każdy wiedział, że nadeszła dawno oczekiwana
chwila i czas by walczyć o wolną Ojczyznę. Zarząd w Bostonie przygotował
się na przyjęcie komisji wojskowej z Francji z panem Wacławem Gąsiorowskim
na czele. Wizyta ta była ważnym krokiem w nawiązaniu wzajemnych
stosunków między polonią francuską i amerykańską. Zaczęła się
akcja rekrutacyjna ochotników z Bostonu i okolic.
14 października 1917 roku w niedzielę
o godz. 5 po południu Boston pożegnał pierwszych ochotników.
Był to bardzo wzruszający moment, gdy po raz pierwszy w historii, mała
grupa młodych ludzi urodzonych w Ameryce, wywodzących się z polskich
rodzin, opuściła swoich najbliższych, aby dać początek wielkiej armii,
która potem zaważyła na losach Polski. |
|
.
|
.. |
Pierwsza
grupa ochotników z Bostonu do Armii Polskiej we Francji. Na fotografii
od lewej: Stanisław Luter, Jan Pućko, Konstanty Jankowski, Aleksander
Trzaska, Jan Romaszkiewicz - prezes Komitetu Obywatelskiego, ks.Marian
Godlewski, Franciszek Petin, Józef Śmiegielski, Józef Dąbek,
Antoni Wiącek. W drugim rzędzie; Józef Nycek, Karol Filip, następnie
ochotnik z Central Falls nieznanego nazwiska, Jan Borucki, Aleksander Szewczyk,
Jan Szczubełek, Stefan Błaszkiewicz i Jakób Grygas. |
. |
. |
|
.. |
Ochotnicy
bostońscy z 1917 roku, żołnierze Armii Gen. Hallera, członkowie Placówki
#37 SWAP w Bostonie: pierwszy rząd od lewej Dominik Pietrasik, Zygmunt
Grosewicz, Jan Dominik Drabiński, Stanisław Suchecki, Józef Kazanowski,
Andrzej Jankowiak, Wacław Zaręba, rząd drugi od lewej; Józef Czajkowski,
Aleksander Więcek, Kazimierz Hepke, Ksawery Bukowski, Stefan Bukowski,
Stanisław Głowacki, Jan Brewczuk, Franciszek Wolny. |
|
W listopadzie 1920 roku
grupa byłych żołnierzy - ochotników z Bostonu, Cambridge, Chelsea i
pobliskich okolic, spotkała się by utworzyć "Stowarzyszenie Samopomocy
Polskich Weteranów". Celem tej organizacji było wspomaganie siebie
nawzajem, utrzymanie tradycji żołnierskich, obronę honoru i dobrego
imienia Polski. W 1921 roku organizacja ta powiększyła się o byłych
żołnierzy z Armii Błękitnej, którzy w dużym stopniu przyczynili się
do jej rozwoju. Nowo powstała organizacja postawiła sobie za cel pomaganie
swoim członkom w trudach dnia codziennego: poszukiwaniu pracy, pomoc materialną
i moralną, otoczenie opieką inwalidów i chorych, często zapomnianych
w opuszczeniu i osamotnieniu. Potrzebę zajęcia się tymi ludźmi, którzy
walczyli w obronie naszej Ojczyzny, a stracili siły i zdrowie, a tym samym
możliwość budowania własnego szczęścia i dobrobytu.Wszystko to przedstawiono
Polonii Wielkiego Bostonu z prośbą o pomoc i wsparcie.
Ich zasługą było przekonanie Polonii
o słuszności swej działalności, dzięki której stworzono poważną
instytucję pomocy inwalidom i chorym, cieszącą się wielkim zaufaniem
i szeroką pomocą Polonii oraz jej organizacji.
28 maja 1921 roku na pierwszym Walnym
Zjeździe w Cleveland, Ohio. Bostońskie Stowarzyszenie zasiliło szeregi
SWAP-u i od tego momentu zostało zarejestrowane jako Placówka nr
37 Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Bostonie. Na pierwszym Walnym
Zjeździe Placówka Bostońska była reprezentowana przez komendantów:
S. Stefanowicza i Józefa Kazanowskiego.
Pierwsze spotkania członków Placówki
nr 37 odbywały się w różnych miejscach: w klubie Polsko-Amerykańskim,
w prywatnych domach w Cambridge i Roxbury. Od roku 1950 korzystano z pomieszczeń
398 Związku Narodowego Polskiego w Dorchester, ale już od 7
sierpnia 1976 roku spotkania odbywają się we własnym budynku,
który istnieje do dziś przy 612 Dorchester Ave w S. Boston.
Dnia 20 października 1933 roku kol.
Jan Drabiński ówczesny Komendant Pl. 37 SWAP zwołał Zjazd Delegatów
istniejących placówek w Massachusetts i New Hampshire. Na Zjeździe
tym delegaci z 13 placówek powołali Okręg, który został zatwierdzony
w styczniu 1934 roku jako Okręg VIII z siedzibą w Bostonie. Należy wymienić
placówki, które należały do Okręgu VIII-go: Pl.11 - Easthampton, Pl.
29 - Lowell, PL. 52 - Worcester, Pl. 76 - Haverhill, Pl. 122 - Manchester,
NH ,Pl. 159 - Northampton, Pl. 23 - Adams, Pl. 37 - S. Boston, Pl. 53 -
Lynn, Pl. 91 - Turner Falls, Pl. 138 - Holyoke, Pl. 168 - Chicopee oraz
Pl. z New Bedford, która w tym czasie nie miała swojego numeru.
Po zakończeniu II-giej Wojny Światowej,
szeregi SWAP-u zasiliła fala nowej emigracji, żołnierze, jeńcy wojenni,
którym nie dano szans powrotu do Ojczyzny. Wśród nich to żołnierze
zesłańcy Sybiru, którzy przeszli szlak bojowy z Armią Andersa, żołnierze
Armii Kościuszkowskiej, AK oraz innych ugrupowań wojskowych. Rok
1951 to okres największego rozwoju naszej Placówki 37. Placówka w
swych szeregach miała 94 członków.
W związku z ubywaniem członków,
którzy odchodzili na wieczną wartę, poszczególne Placówki ulegały
rozwiązaniu. Placówka 37 przetrwała do dziś. Jest to w dużej mierze
zasługą dzisiejszego Honorowego Komendanta Pl 37 Alfreda Sosnowskiego
i jego v-ce komendanta Józefa Soroki. To oni powołali Związek
Przyjaciół SWAP-u, który wspomagał placówkę. W związku z poprawką
w prowadzoną do Konstytucji SWAP-u na podstawie postanowienia XXV-go
Walnego Zjazdu, który odbył się w Chicago w maju 1994 roku , młodzi
ludzie, którzy odbyli służbę wojskową w Polsce, lub są dziećmi byłych
weteranów mogą zasilać szeregi placówki. Dzięki tej sytuacji Placówka
37 istnieje , nadal się rozwija i jest otwarta na przyjęcie nowych
członków.
Przy Placówce 37 istnieje również
Korpus Pomocniczy Pań. Kiedy organizowano Armię Polską z ochotników
1917 roku i przez cały czas istnienia SWAP kobiety były i są nieodzowną
częścią tej organizacji. Polski Biały Krzyż na czele, którego stanęła
pani Helena Paderewska, uzupełniał służbę zdrowia i oddziały sanitarne.
Na terenie Bostonu, Polski Biały Krzyż wyłonił się z istniejącego
już Koła Polek. Członkinie z Polskiego Białego Krzyża, które jeszcze
przed wyjazdem pierwszych ochotników z Bostonu brały czynny udział we
wszystkich pracach związanych z werbowaniem ochotników i wysyłaniem
ich do obozów szkoleniowych.
Komendant Placówki 37 Jan Drabiński
w dniu 5 marca 1933 roku zorganizował zebranie, na które zaprosił
panie. Przy niektórych placówkach SWAP już od roku
1926 powstawały korpusy pań. Pan komendant Jan Drabiński postanowił,
że przy Placówce 37 zostanie utworzony korpus. Podczas zebrania
przedstawił bardzo dokładnie założenia i cele tej organizacji, musiał
być bardzo przekonywujący, bo wszystkie obecne panie na zebraniu wypełniły
aplikacje. Podczas tego spotkania wybrano Zarząd Korpusu Pomocniczego
Pań przy Pl 37. pierwszą Prezeską została - Józefa Pietraszak, I-sza
v-ce Prezeska - Warusiewicz, II-ga v-ce Prezeska K. Cwalina, Sekr.
prot. - Zofia Olasz, Sekr. finansowa - Helena Głowacka, kasjerka - Moraska.
Przez te wszystkie lata koleżanki
współpracują i wspomagają kolegów. Wspólnie celebrujemy wszystkie
uroczystości, spotkania, te radosne i te smutne. Serdecznie zapraszamy
w nasze szeregi nowe członkinie.
WYDARZENIA
W roku 1923 za pośrednictwem wielkiego
patrioty ks. Cypriana Adamskiego z Chelsea, Placówka #37 otrzymała od
społeczeństwa miasta Poznania, Sztandar. Był to pierwszy sztandar naszej
Placówki, który został odznaczony orderem Mieczami Hallerowskimi w 90-tą
rocznicę powstania placówki.
Członkowie Placówki #37 objęli
patronat nad nagrobkiem powstańca z Powstania Listopadowego. Jest to grób
Edwarda B. Bohuszewicza na Swan Point Cementary w Providence, RI. Po upadku
Powstania Listopadowego, Edward Bohuszewicz opuścił Królestwo Polskie,
przekraczając granice zaboru austriackiego, gdzie został internetowany
i osadzony w twierdzy Brno na Morawach. W 1834 roku w grupie innych polskich
byłych powstańców deportowano go do Stanów Zjednoczonych. Zatrzymał
się najpierw w Bostonie, natomiast pracował w Salem, Ma jako nauczyciel
muzyki. Edward Bohuszewicz był również kompozytorem. W jego twórczości
znalazły się m.in. "walce i polki". Jedną z kompozycji pt. “Mareczanka
Polka” dedykował swojej siostrze Klaudi Bohuszewicz. W Bibliotece Publicznej
w Bostonie przy Boyleston Street, w dziale muzycznym udało się nam odnaleźć
kilka oryginalnych jego utworów, takich jak: Quick Step, Boston Waltzes
and Cotilion, Boston Grand March.
Odsłonięcie pomnika Czynu Zbrojnego
Polonii Amerykańskiej, Warszawa 1998
Zdj. nr 1: Odsłonięcie pomnika
Czynu Zbrojnego Polonii Amerykańskiej, Warszawa 1998; przemawia Naczelny
Komendant SWAP-u, kol. Hieronim Wyszyński, w środku ze sztandarmi od
lewej stoją: Eugeniusz Wasilewski, Komendant Pl. 37 - Alfred Sosnowski
i Stanisław Konarski. Zdj. nr 2: Od prawej stoją: Eugeniusz Wasilewski,
Alfred Sosnowski - Komendant, Genevieve Mila - Prezeska VIII-go Okręgu
KPP, Stanisław Konarski, Alicja Konarska, Janina Różyńska - Prezeska
IV-go Okręgu KPP.
XXIX Walny Zjazd SWAP, Boston,
Mass, 26-28 maja 2006
|
.. |
|
.. |
|
|
Po raz pierwszy w historii
Placówka #37 była gospodarzem XXIX–go Walnego Zjazdu SWAP, który
odbył się w dniach 26-28 maja 2006 roku. |
|
Od lewej: Jan Surowiec, Halina Sobieszek,
Maria Stasiewicz, Attache Wojskowy gen. dr Kazimierz Sikorski, Maria Gustowska,
Henryka Nowakowska. |
.. |
|
|
|
|
|
.. |
|
|
Poczet sztandarowy podczas
otwarcia bankietu od lewej
stoją: Komendant – Alfred Sosnowski,
Jan Surowiec,
Wincenty Wiktorowski, Andrzej Warot,
Marek Stasiewicz. |
|
Kol. z Korpusu Pomocniczego
Pań - Helena Gołąbek-Wiśniewski i weteran Józef Soroko. |
..
Delegaci i goście XXIX–go Walnego
Zjazdu SWAP
Uroczystość odsłonięcia tablicy
upamiętniającej gen. Kazimierza Pułaskiego, 18 października 2009
Członkowie Placówki #37 uczestniczyli
w uroczystości odsłonięcia tablicy upamiętniającej gen. Kazimierza
Pułaskiego, który swoje pierwsze kroki na ziemi amerykańskiej postawił
w Marblehead, Mass. 23 lipca 1777 roku
91-sza rocznica odzyskania Niepodległości
Polski, 8 listopada 2009
Z okazji 91-szej rocznicy uzyskania
Niepodległości Polski, 8 listopada 2009 roku koledzy Weterani i Korpus
Pomocniczy Pań gościli Naczelnego Komendanta SWAP-u Wincentego Knapczyka
i Naczelną Prezeskę KPP - Helenę Knapczyk. Obecni byli również: Anthony
Bajdek – Prezes Kongresu Polonii Amerykańskiej, Polish American Legion
z Lynn i harcerze. W uroczystości tej uczestniczyli również byli Sybiracy:
państwo Helena i Wincenty Knapczyk z Connecticut, Rozalia Sierakowski,
Janina i Mieczysław Szapiel, Józef Szczypek, Józef Soroko, Alfred Sosnowski
– Massachusetts, Krystyna Bałut – Stan Washington. Po uroczystej Mszy
Św. odbyło się spotkanie w naszej Placówce. Po wspólnym obiedzie
udaliśmy się do Harbor Gallery w U-Mass of Boston na premierę filmu
“Podróż do nikąd”. Dyrektor produkcji Shannon Hart-Reed na podstawie
zebranych opowiadań 12 osób, które zostały wywiezione na Syberię,
a obecnie mieszkają w okolicach Seattle – Washington State. Po premierze
filmu odbyło się spotkanie z bohaterkami filmu: Krystyną Bałut (Martusewicz)
i Joanną Brodniewicz (Niewiadomy) oraz z producentami tego filmu. Można
było obejrzeć wystawę poświęconą wywózkom na Sybir.
|
.. |
|
.. |
|
|
Podczas Mszy Św. z okazji Niepodległości
Polski w 91-szą
rocznicę. |
|
|
.. |
|
|
|
|
|
.. |
|
|
|
|
|
..
Msza Święta w intencji Śp.
Pana Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, Jego małżonki Marii i
94 Ofiar Tragedii Narodowej pod
Smoleńskiem.
|
... |
|
.... |
10 kwietnia 2010 cały
świat obiegła smutna wiadomość. Zginął tragicznie Prezydent Rzeczpospolitej
Polski, Pan Lech Kaczyński z małżonką Marią Kaczyńską wraz z 94
osobami towarzyszącymi. Koledzy Weterani z Placówki #37, koleżanki z
Korpusu wraz z całą Polonią uczestniczyli we Mszy Św. żałobnej. |
..
Uroczystość poświęcenia tablicy
"Golgota Wschodu", Central Falls, RI, 13 czerwca 2010
|
.... |
13 czerwca 2010 roku
członkowie Placówki 37 brali udział w uroczystości poświęcenia tablicy
"Golgota Wschodu" umieszczonej na ścianie kościoła św. Józefa w Central
Falls, stan Rhode Island. Tablica jest upamiętnieniem masowych zsyłek
Polaków z Kresów Wschodnich na Sybir. Na pierwszym zdjęciu od lewej:
Marek Stasiewicz, Naczelny Komendant SWAP-u Wincenty Knapczyk, Zygfryd
Miszewski, Zdzisław Warot, Jan Surowiec. |
..
Święto Żołnierza, uroczystość
wręczenia medali "Promemoria" byłym Sybirakom, 15 sierpnia 2010 roku
15 sierpnia 2010 roku podczas uroczystości
Święta Żołnierza odbyła się dodatkowa uroczystość wręczenia medali
Promemoria
byłym Sybirakom. Tego dnia miały być wręczone "Krzyże Zesłańca
Sybiru", ktre ustanowił Prezydent RP Lech Kaczyński. W związku z
tragiczną śmiercią Pana Prezydenta, nie wszystkie wnioski zostały przez
niego podpisane. Związek Kombatantów i Osób Represjonowanych wszystkim
Sybirakom, którzy nie otrzymali należnego im Krzyża Sybiraka, postanowił
nadać medal Promemoria.
|
.. |
|
.. |
|
|
Sybiraczka - Aniela Ślusarz, Konsul
Honorowy RP - Marek Leśniewski Laas, Komendant Pl. 37 Wincenty Wiktorowski,
Henryka Nowakowska |
|
Odznaczony Sybirak Józef
Soroko |
.. |
|
|
|
|
|
.. |
|
|
Honorowy Komendant Placówki
37 SWAP - Sybirak - Alfred Sosnowski |
|
|
..
W Bostonie znajduje się pomnik "Partyzanci"
autorstwa Andrzeja Pityńskiego, dedykowany Polskim Żołnierzom Wyklętym
postawiony w 1979 roku. Weterani z Pl. 37 SWAP przejęli patronat
nad tym pomnikiem.
90-ta rocznica powstania naszej
Placówki #37
W 90-tą rocznicę powstania naszej
Placówki 37 odbył się uroczysty bankiet, podczas którego byli Sybiracy
zostali odznaczeni "Krzyżem Zesłańca Sybiru", natomiast Sztandar
Placówki został odznaczony medalem "Miecze Hallerowskie".
W pierwszym rzędzie od lewej: Jerzy
Markiewicz, Mike Herubin, Edward Leskow, Józef Soroko, Bohdan Piechocki,
Naczelny Komendant SWAP - Wincenty Knapczyk, Andrzej Warot, Andrzej Dowgiert,
Adam Gustowski, u góry od lewej: Komendant Pl. 37 - Wincenty Wiktorowski,
Jerzy Wiktorowski, Komendant Okręgu VIII-go – Jan Surowiec, O. Wiesław
Ciemięga, Marek Stasiewicz, Zygmunt Gubała, Krzysztof Planeta, Zdzisław
Makarewicz.
Rok 2012 był również wypełniony
uroczystościami, delegaci naszej Placówki brali udział w XXXI-szym Walnym
Zjeździe SWAP i KPP, który odbył się w Placówce nr 12 w Pensylwenii.
W listopadzie uczestniczyliśmy w zebraniu Rady SWAP-u, jak również na
Balu Błękitnym w Bridgeport, CT. W drodze powrotnej delegacy odwiedzili
grób Edwarda Bohuszewicza i złożyli symbolicznie kwiaty.
..
Tak wygląda historia Placówki
nr 37 SWAP i KPP w Bostonie, która nadal się rozwija, ostatnio została
odnowiona przez jej członków. Placówka jest w posiadaniu pełnej dokumentacji
od początku powstania Komitetu Obywatelskiego w dniu 18 lipca 1917 roku
po dzień dzisiejszy. Pełną dokumentację (protokoły, zdjęcia) posiada
również Korpus Pomocniczy Pań. W Placówce znajduje się również mundur
z 1920 roku.
Na zdjęciu od lewej siedzą: Józef
Soroko, Stanisław Konarski, Alfred Sosnowski, Rozalia Sierakowski. Od
lewej stoją: Jerzy Markiewicz, Jan Surowiec, Marek Stasiewicz, Wincenty
Wiktorowski, Jerzy Wiktorowski, Paweł Markiewicz, Konsul Honorowy RP -
Marek Leśniewski-Laas, Adam Gustowski, Krzysztof Planeta, Zygfryd Miszkiewicz,
Halina Sobieszek, Henryka Nowakowska, Maria Stasiewicz, Teresa Kopeć,
Maria Gustowska, Andrzej Warot, Danuta Wiktorowska, Andrzej Nowakowski.
Najstarsi Weterani Placówki 37 SWAP
w Bostonie. Od lewej: Józef Soroko - Armia Gen. W. Andersa, Honorowy
Komendant Pl. 37 Alfred Sosnowski - Armia Kościuszkowska, Stanisław
Konarski - Armia Krajowa.
Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych
w Bostonie
Od 2011 roku, 1 marca został ustanowiony
świętem państwowym, poświęconym żołnierzom zbrojnego podziemia antykomunistycznego
“Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych”.
Pierwszy dzień marca jest szczególnie
symboliczny dla żołnierzy podziemia. W 1951 roku 1. marca na Rakowieckiej
bez wyroku sądu został wykonany wyrok śmierci na kierownictwie IV-tej
Komendy Zrzeszenia “Wolność i Niezawisłość”, którego komendantem
był ppłk. Łukasz Ciepliński.
W większości to żołnierze Armii
Krajowej, którzy po 1945 roku nie pogodzili się z utratą niepodległości.
Byli to żołnierze zdeterminowani i najbardziej zagrożeni, między innymi
gen. Emil Fieldorf - “Nil”, rotmistrz Witold Pielecki, ppłk.Łukasz
Ciepliński, Józef Frąnczak i wielu, wielu innych. W latach 1944-1955
komunistyczne sądy orzekły ponad 8 tysięcy wyroków śmierci z czego
wykonano 4,5 tysiąca.
Ostatnim żołnierzem partyzantki
niepodległościowej był Józef Frąnczak, ps.”Lalek” zamordowany
21 października 1963 roku podczas obławy przeprowadzonej przez Służbę
Bezpieczeństwa, przy użyciu 40-osobowego oddziału ZOMO.
28 lutego 2009 roku została podjęta
inicjatywa ustanowienia Dnia Żołnierzy Wyklętych. Zdecydowanego poparcia
tej idei Dnia Pamięci udzielił śp. Prezydent RP Lech Kaczyński. To
on ostatecznie skierował projekt ustawy do Sejmu: Narodowy Dzień Pamięci
Żołnierzy Wyklętych ma być wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji
za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania
do tradycji niepodległościowych, za krew przelaną w obronie Ojczyzny.
Tak brzmi uzasadnienie projektu przez
Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.
Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych
to trudny kawałek naszej historii, który domaga się, aby o nim mówić.
Nie wolno nam zapominać o naszej historii, bo może ona obrócić się
przeciwko nam.
Weterani z Placówki 37 SWAP w Bostonie
uczcili ten dzień w dniu 3 marca 2013 roku uroczystą Mszą Św.,
a następnie udali się pod pomnik “Partyzanci” autorstwa rzeźbiarza
Andrzeja Pityńskiego, gdzie złożyli wieniec i oddali hołd.
Weterani z Placówki 37 SWAP pod
pomnikiem “Partyzanci”, 3 marca 2013
Ostatnia wzmianka o naszej Placówce
37 SWAP, była w marcu 2013 roku. Czas tak szybko biegnie, mamy już 2014
rok.
|
..... |
|
|
.. |
|
Okres wielkanocny to
oczywiście Wielki Piątek i koledzy Weterani trzymali straż przy grobie
Pana Jezusa w naszym kościółku parafialnym Matki Boskiej Częstochowskiej. |
|
Należy wspomnieć również o naszej
weterańskiej Święconce, było bardzo radośnie i świątecznie,
w gronie kolegów Weteranów, koleżanek z Korpusu, O. Wiesława Ciemięgi,
oraz zaproszonych gości. Suto zastawiony stół został przygotowany
przez koleżanki z korpusu. |
.. |
|
|
W kwietniu uczestniczyliśmy we Mszy
Św. za poległych w Katyniu. Msza Św. odbyła się w kościele
Św. Stanisława w Chelsea. Organizatorem tej uroczystości był kol. Weteran
Jerzy Markiewicz.
W maju obchodziliśmy dwie uroczystości:
pierwsza to rocznica Konstytucji 3-go Maja, druga to Memorial
Day. Obie odbyły się w
kościele Matki Boskiej Częstochowskiej.
Po uroczystości odbył się poczęstunek przygotowany przez korpusianki.
Do stałej tradycji placówki wpisał
się ołtarz na Boże Ciało, który jest przygotowany przez kolegów i
koleżanki.
|
.... |
W sierpniu obchodziliśmy
Święto Żołnierza. Po Mszy Św. celebrowanej przez O. Wiesława,
dalsza część uroczystości odbyła się w placówce. |
.. |
. |
|
6 Października 2013 rok to ogromne
święto Polaków, manifestacja polskości “Parada Pułaskiego“
w samym sercu Nowego Jorku. Przedstawiciele Pl. 37 po raz pierwszy wzięli
udział. Podczas Parady zaprezentowaliśmy nasz pierwszy Sztandar Placówki
37,
ufundowany przez mieszkańców miasta
Poznania w 1923 roku.
26 października 2013 roku odbyło
się zebranie Rady SWAP-u w Bridgeport, CT oraz Bal Błękitny,
w którym wzięli udział
członkowie Pl. 37.
Balem Błękitnym zakończyliśmy
rok 2013.
Natomiast rok 2014 rozpoczęliśmy
Opłatkiem Weterańskim 11-go stycznia, było miło, radośnie,
po prostu wspaniale czego i Wam wszystkim życzymy.
Materiał opracowali Maria i Marek
Stasiewiczowie.
PRZEJDŹ
DO STRONY GŁÓWNEJ SWAP |