Pochodził z Wielkopolski, aczkolwiek urodził się w Wiedniu - stolicy Austrii 18 lutego 1917 r. Po I wojnie światowej jego rodzice przenieśli się do wolnej Polski. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Śremie, kontynuował naukę w gimnazjum Księży Werbistów w Grudziądzu na Pomorzu. W 1936 r. rozpoczął studia z zakresu fizyki na Uniwersytecie w Poznaniu. W 1938 odbył obowiązkową służbę wojskową w Szkole Podchorążych Piechoty w Gnieźnie i w 68 pp we Wrześni. W szeregach tego pułku odbył Kampanię Wrześniową 1939 r. Dnia 5 października 1939 dostał się do niewoli niemieckiej. 

Alfred Zając służbę wojskową w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie zakończył w 1945 r. w randze porucznika. Po wojnie studiował fizykę na starym szkockim Uniwersytecie St. Andrews. W 1949 r. wyemigrował do USA i osiedlił się w Nowym Jorku. Tam też kontynuował studia z zakresu fizyki na New York University. 
W 1950 r. ożenił się z Dorotą Chmielowiec, b. łączniczką z Armii Krajowej. Doczekali się dwóch synów Marka i Andrzeja.

W 1952 roku Alfred Zjąc ukończył studia na New York University, uzyskując tytuł Master of Science in Phisics. Dalszą naukę kontynuował na Politechnic Institute of Brooklyn, gdzie prowadził badania związane z promieniami Rentgena, stając się z czasem wybitnym specjalistą w tym zakresie. W 1957 roku obronił doktorat z fizyki. Przedmiot ten wykładał na kilku uczelnich wyższych: Politechnic Institute of Brooklyn, Adelphia University, Hunter College; Hofstra University i Queensborough Community College. Był promotorem wielu rozpraw doktorskich przygotowywanych przez Jego studentów. W swoim dorobku naukowym prof. Alfred Zając miał m. in. dwa znaczące opracowania: podręcznik analityki mechanicznej pt. Basic Principles and Laws of Mechanics oraz podręcznik n/t optyki (współautor prof. E. Hecht) pt. Optics, który przetłumaczony został na obce języki: hiszpański i chiński. 

Oprócz fizyki wielką pasją prof. Alfreda Zająca była muzyka. Podczas wojny prowadził polskie chóry wojskowe we Francji i Anglii. Po przyjeździe do Stanów Zjednoczonych śpiewał w męskim chórze "ECHO", działającym przy Związku Śpiewaków Polskich w Nowym Jorku. Chór ten prowadził bezinteresownie przez 25 lat. Następnie był dyrygentem działającego na Greenpoincie (Brooklyn, NY) chóru "HEJNAŁ", który dał wiele koncertów występując przeważnie na polonijnych uroczystościach patriotycznych i religijnych. Swoją działalność muzyczną Alfred Zając potraktował bardzo poważnie. Po zrobieniu doktoratu z fizyki rozpoczął regularne studia z zakresu muzyki, studiując przez 3 lata kompozycję, harmonizację itp. Jego muzyczne zainteresowania zbieżne były z fizyką, dotyczyło to głównie akustyki, z której później prowadził wykłady dla swoich studentów na uniwersytetach.

Inną pasją prof. Alfreda Zająca było ...gotowanie. Traktował to zajęcie jako znakomity relaks, z czego najbardziej zadowolona była jego żona Dorota, która przez 35 lat pacowała w szkolnictwie polonijnym w Nowym Jorku, a od 1985 roku jako pomoc biurowa w Stowarzyszeniu Weteranów Armii Polskiej w Ameryce.

Profesorowi Zającowi wielką radość sprawiała też praca przy hodowli pszczół we własnej pasiece, którą założył obok swojego wiejskiego domku wypoczynkowego w Stanie New York. Dzięki temu wielu Jego kolegów-weteranów miało szczęście przypomnieć sobie smak prawdziwego, naturalnego miodu.

Od 1973 prof. Alfred Zając był członkiem Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce. Należał do Placówki 123 SWAP w Maspeth, NY (później New York, NY), gdzie przez ponad 30 lat pełnił funkcję skarbnika i brał czynny udział w najważniejszych imprezach organizacyjnych. W 2001 r. na mocy uchwały Sejmu RP, awansowany został do stopnia majora. W czasie pamiętnej "weterańskiej" Parady Pułaskiego w Nowym Jorku w 2005 roku, prof. Alfred Zając ze względu na zaawansowany wiek jechał na rydwanie Okręgu 2. SWAP, z którego pozdrawiał tłumy publiczności.

Jego śmierć 16 lipca 2007 r. była zaskoczeniem dla wszystkich znajomych i kolegów-weteranów. Prof. Alfred Zając pochowany został na cmentarzu weterańskim w Amerykańskiej Częstochowie, Doylestown, PA. Uroczystości pogrzebowe prowadził o. Krzysztof Wieliczko, przeor Amerykańskiej Częstochowy, który sprawuje również godność naczelnego kapelana SWAP. W imieniu weteranów ze SWAP pożegnali Zmarłego, adiutant generalny SWAP kol. Eugeniusz Witt i komendant Placówki 123 SWAP kol. Andrzej Pityński.
 

Cześć Jego Pamięci!
 
 

Opracował: Teofil Lachowicz